KOŚCIÓŁ W PASYMIU
to jedno z najstarszych miast w regionie Mazur. Już w VI wieku na półwyspie Ostrów funkcjonował gród Galindów. Na początku XIV wieku lokowano tu wieś Henrykowo, zaś miasto założone przez Krzyżaków w 1386 r. otrzymało nazwę od założyciela – komtura elbląskiego, Zygfryda von Passenheima. W czasie wojny trzynastoletniej opowiedziało się za Polską, jednakże po pokoju toruńskim wróciło pod panowanie Zakonu. Skomplikowana historia Pasymia, będącego przez wieki pod konkurującymi ze sobą wpływami Polski i Prus, jest pod tym względem podobna do wielu innych miast regionu.
W dzisiejszej panoramie Pasymia charakterystyczne są; wieża kościoła katolickiego, wieża ratusza, wieża ciśnień i widoczna z daleka, hełmowa wieża kościoła ewangelickiego. Ten późnogotycki kościół pochodzi z końca XV wieku, był pierwotnie drewniany i miał charakter także obronny. Posadowiony został na wysokim cokole z kamieni polnych a wymurowany z formowanej ręcznie gotyckiej cegły. Wieża ma 11 metrów szerokości a ściany mają 3 metry grubości. Po pożarze 1750r. odbudowano dach, kryjąc go drewnianym gontem i nadając mu dzisiejszy kształt. Ołtarz świątyni pochodzi z 1673r i w kondygnacji głównej przedstawia Trójcę Świętą. Poniżej znajduje się scena Ostatniej Wieczerzy. Po obu stronach ołtarza znajdują się duże figury Mojżesza i Aarona. Barokowa ambona pochodzi z XVII wieku, zaś w środkowej nawie uwagę zwraca świecznik w kształcie głowy jelenia datowany na 1608 rok. W lutym 1807 r. w plebanii kościoła rezyduje Napoleon Bonaparte. Od początku XVIII wieku kościół dysponuje organami.